Pięknie Sfotografowane Filmy #1 – Baraka
Kadr, kompozycja, światło. Fotografia i film ciągle się przenikają. Należą do jednego świata i są dla siebie niewyczerpalnym źródłem inspiracji. W tej serii wpisów chciałbym podzielić się z Tobą filmami, które zachwyciły mnie obrazem. Ekranizacjami do których zdjęcia potrafiłyby się obronić bez dźwięku i fabuły.
Baraka to dzieło od którego musiałem rozpocząć ten cykl. To najpiękniejsza duchowa podróż jaką może dostarczyć kino. Symfonia znakomitych, spektakularnych obrazów. Portret planety, cywilizacji i człowieka.
Film został nakręcony przez Rona Fricke w 1992 roku. Reżyser odwiedził 24 kraje na 6 kontynentach tworząc wspaniałe zdjęcia kamerami systemu 65 mm Todd-AO. Był to jeden z ostatnich obrazów stworzonych w tym kosztownym systemie. Negatywy z Baraką zostały zeskanowane i odrestaurowane cyfrowo. Dzięki temu zabiegowi po prawie 30 latach od premiery film nadal wygląda wspaniale, zdjęcia są ostre, bardzo plastyczne i dostępne w rozdzielczości 8K. Poniżej możesz zobaczyć jak wyglądały ponowne narodziny Baraki.
Jeśli nie liczyć przetłumaczonych pieśni religijnych w filmie nie padają żadne słowa. Opisy podają również że dzieło Fricka to dokument bez fabuły. Nie jest to prawda. Fabuła Baraki jest subtelna i ciężko dostrzegalna ale towarzyszy widzowi od początku do końca. Od krawędzi bulgoczącego wulkanu na Hawajach do Bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Pokazuje świat pełen wzajemnych powiązań, wzorów i równowagi.
Nieskończone stada ptaków i wielkie fabryki z tysiącami pracowników, medytujących mnichów i tłumy na Tokijskich ulicach. Spadające z hukiem drzewa w amazońskiej dżungli i stojące w ciszy krematoryjne piece Auschwitz. Te z pozoru niepasujące do siebie ujęcia, zmontowane w mistrzowski sposób tworzą spójną całość. Szybująca kamera i genialna muzyka skomponowana przez Michaela Stearna z Dead Can Dance wprowadzają refleksyjny nastrój.
Fricke powiedział, że Baraka miała być „odkrywczą podróżą, która zanurza się w naturze, w historii, w ludzkim duchu i królestwie nieskończoności”. Udało mu w pełni spełnić założenia. Jeśli Twoja dusza nie jest obojętna na piękno, musisz zobaczyć ten film.